Расул ГАМЗАТОВ ЭНЕКЕМ АЛДЕЙЛЕЙ БИЛБЕСЕ

Эне тил мага кут даарыбай

Куру калып энчи ат єӊ-түстєн,

Баш-учу жок жолдо мал сымал

Космосто мен каӊгып жүрмєкмүн…

Мен билмек эмесмин сүйүүнүн

Дүрт жанып күйєєрүн жүрєктєн –

Деӊиздей бешигим термете

Энекем алдейлей билбесе.

Бул куштар кєктєгү таӊшыган,

Сай-сайда – жамгырдын жазгы ыры,

Жуулган жаш жалбырак жыпары;

Дандырда кызарган ысык нан –

Бүт баарын жүрєккє сыйдыруу

Зор күчүн алмакмын мен кайдан —

Деӊиздей бешигим термете

Энекем алдейлей билбесе.

Бул дүйнє болмокпу эӊ кызык,

Жашоочу? Ыпысык кан-жандай.

Адам – эӊ сүйүктєє, табылгыс,

Жүрєккє бек кысып калгандай.

Кєз ирмем, түбєлүк кошо агып,

Ємүрүм єтмєкпү шашкандай —

Деӊиздей бешигим термете

Энекем алдейлей билбесе.

Которгон

Жолдош Турдубаев